Η γιαγιά Λισάβ, όταν ακόμη ζούσε στο χωριό, συνήθιζε όταν καθόταν, να μην «κρεμάουνταν» τα πόδια της κάτω και πάντα χρησιμοποιούσε υποπόδιο. Αν και για να πω την αλήθεια, πιο πολύ θυμάμαι αυτήν να κάθεται σε αυτό, παρά αυτό να υποβαστάζει τα κουρασμένα της άκρα. Συχνότερα πάλι η γιαγιά καθόταν χάμω στη γη και στο καρεκλάκι της έβαζε να ξεκουραστεί η ρόκα της ή το μπαστουνάκι της. Χρόνια μετά το θάνατο της και τακτοποιώντας τα πράγματα της αποθήκης έπεσα πάνω σε ένα από τα καρεκλάκια της. Μου άρεσε πιότερο των άλλων γιατί φαινόταν πως κάποιος το φτιάξε με υποτυπώδη εργαλεία και δεν ήταν από τα αγοραστά που της παίρναμε όταν ζούσε πλέον μαζί μας στην πόλη. Continue reading
stalastinmnimi 