Η γιαγιά Λισάβ έφτιαχνε κάθε που άρχιζε να χειμωνιάζει ένα αφέψημα χρησιμοποιώντας τόσο τη ρίζα του σέλινου όσο και τα πράσινα μέρη του. Τα έπλενε καλά, τα έκοβε σε κομμάτια και τα έβραζε σε νερό και χατηρικά για μένα που είμαι λάτρης και δεν το έπινα αλλιώς, προσέθετε αλάτι. Μετά από ολιγόλεπτο βρασμό, σούρωνε τον χυμό και όταν κρύωνε τον πίναμε για να έχουμε αντοχές και να μην αρρωστήσουμε το Χειμώνα. Άμα έπιανε Άνοιξη και είχε ήλιο και ήθελα να το πιω γιατί μου άρεσε να το αναμιγνύω με το ντοματόζουμο μου, δε με άφηνε, έλεγε πως είμαι “άσπρη” κι εγώ ευχόμουν μέσα μου να χα γεννηθεί μαύρη!
Μεγάλη πια κι ασχολούμενη με τα βότανα έμαθα το γιατί: το σέλινο σε συνδυασμό με τον ήλιο προκαλεί σε άτομα με ευαίσθητο δέρμα αλλεργίες που εμφανίζονται ως δερματίτιδες.
Κατά τα άλλα είναι ιδανικό ρόφημα για τώρα που Χειμωνιάζει και βοηθά πολυ το ανοσοποιητικό καθώς και στον μεταβολισμό και το χάσιμο βάρους. Βοηθά επίσης πολύ σε όσους έχουν αθριτικά και ρευματισμούς.
Τέλος, μια χαρά στολίζει την κουζίνα μας μέσα σε ένα βάζο με νερό μέχρι να πάρουμε απόφαση αν θα το φυτέψουμε ή θα το κάμουμε ρόφημα να το πιούμε 🙂
stalastinmnimi 