Μεγάλωσε και η μαμά κι ήρθε η ώρα της να πέσει και φυσικά μας προέκυψε άνοια καθότι με τη Μαυροθαλασσίτικη κράση της δεν μπορούσε ούτε κι ο Θεός να τα βάνει. Στα ογδονταφεύγα της, κοντά ενενήντα πια, θυμάται με απόλυτη διαύγεια και καθαρότητα κάθε δευτερόλεπτο της ζωής που έζησε και κοντεύει να στείλει στο τρελλάδικο όλους εμάς που η Άνοια και το Αλτσχάιμερ ήταν συμβιβασμένα στο νου μας με την απώλεια Μνήμης. Αντιθέτως, από δαύτην μια χαρά τα πάει, ενώ εμείς έχουμε λαιστί «σφυρίξει» ακούγοντας για χιλιοστή ίσως φορά όλη την παιδική της ηλικία και πως ο θείος ο Ηλίας ήταν ο εξυπνότερος και ομορφότερος τη χωρί ενώ ο θείος ο Θέμιστος, ο πιο προκομένος και σκοινί κορδόνι με τα καλύτερα πάμε έτσι πίσω στο σόι γενεές δεκατέσσερες. Εκεί κοιμόμαστε συνήθως και συνεχίζει μοναχή της και με την προ Χριστού εποχή.
Οι γιατροί μας έδωσαν τα λεγόμενα χάπια Μνήμης τα οποία και φυσικά διακόψαμε με την πάροδο από τη λήψη τους, περίπου, ενός έτους, αφού η βασική της Μνήμη ήταν μία χαρά στην ουσία. Μας είπαν πως στη γεροντική άνοια η προσωρινή Μνήμη πλήττεται κι εκεί συνίσταται η βοήθεια των φαρμάκων αλλά κι αυτόν τον Μύθο τον κατέρριψε η Πόντια μάνα. Μια χαρά θυμάται να σχολιάσει το πότε μπαίνουμε και το πότε βγαίνουμε από το σπίτι αλλά και να μας μεταφέρει με κάθε λεπτομέρεια το βράδυ, την συζήτηση που χε με τη γειτόνισσα το πρωί στο μπαλκόνι. Κατά τα άλλα έχει Άνοια…
Αυτό που παρατηρήσαμε οι οικείοι ήταν πως έχει υπάρξει όντως μια μεταβολή στην διαδικασία ενθύμησης αλλά η όποια δυσλειτουργία της έχει να κάμει με συναισθηματικές εντάσεις , σχετιζόμενες με βαθύτερους φόβους της κι απόρροια των εντάσεων τούτων είναι οι όποιες δυσλειτουργίες της Μνήμης. Για να γίνει τούτο κατανοητό στον επιστήμονα του Μέλλοντος που θα αποφασίσει να ερευνήσει την Άνοια στους Ποντιακούς πληθυσμούς, παραθέτω το παράδειγμα με «τα χαρτία». Continue reading
stalastinmnimi 